Terapia strategiczna

Strategiczna terapia rodzinna przyjmuje założenia o strukturze rodzinnej i podstawy teorii komunikacyjnej. Zakłada, że problemy są wynikiem nagromadzenia objawów i ich cyrkulacji, w związku z czym terapeuta nie doszukuje się przyczyny zaburzeń, a dąży jedynie do rozpoznania objawu i jego zniwelowania. Rodzina traktowana jest jako system poddający się napięciu pomiędzy zachowaniem stabilności i dążeniem do zmiany. Rodziny zaburzone zazwyczaj sztywno utrzymują równowagę, odporną na naciski z zewnątrz i żyją w przeświadczeniu zwycięstwa i dobrego porozumienia w momencie, gdy opierają się atakom. Rodzinie wydaje się, że sprawnie działa bez walk i jej członkowie żyją w błędnym przekonaniu o wielkiej łączącej ich solidarności. Zakłada się, że jednostka wprowadza do rodziny patologiczny symptom zaburzający interpersonalny system rodzinny, a celem terapii jest zmiana działania rodziny, zmiana podejścia członków rodziny do problemu i zniwelowanie go za pomocą zmiany sekwencji zwyczajowych zdarzeń.

Reklama